W końcu pojawił się pierwszy rozdział. Niedługo dodamy opisy postaci, które już się pojawiły. Zapraszamy do lektury ( n_n )
Budzik zadzwonił o godzinę wcześniej, niż powinien. Dziś mój pierwszy dzień szkoły i pogoda wydawała się ładna, więc postanowiłem, że zamiast przepychać się w metrze, pójdę na pieszo. Wstałem z łóżka i skierowałem się do łazienki. Stanąłem przed lustrem i przyjrzałem się sobie. Chyba nic się we mnie nie zmieniło. Nadal byłem chudym i bladym chłopakiem o smutnych oczach. Może jedynie moje jasne blond włosy urosły od ostatniej wizyty u fryzjera. Teraz mam je do ramion. Umyłem zęby i wziąłem szybki prysznic. Później ubrałem nowy mundurek i zmierzwiłem włosy. Byłem gotowy do wyjścia. Jeszcze zszedłem do kuchni po śniadanie i rzuciłem krótkie cześć mamie, która najprawdopodobniej pracowała wczoraj do późna i nawet mnie nie usłyszała. Zawsze jest taka zapracowana, a nasze relacje ograniczają się tylko do wymian informacji.
Nie pożałowałem tego, że zdecydowałem się na spacer do szkoły. Droga prowadziła przez parę zatłoczonych uliczek, a później przez malowniczy park, gdzie kwitło mnóstwo wiśni. Było tak pięknie, że mógłbym tam zostać na zawsze. Kiedy dotarłem do bram liceum, było już całkiem tłoczno. Rozejrzałem się wokół i westchnąłem z podekscytowania. Tyle ludzi i tyle sekretów do poznania. Nagle usłyszałem za mną wołanie.
- Icchi! Icchi!
Odwróciłem się w stronę dochodzącego głosu. Okazało się, że to moja znajoma z gimnazjum. Spędzaliśmy sporo czasu razem, lecz nigdy mi się nie zwierzyła.
- Oo, cześć Yumi. Też będziesz chodzić do tej szkoły? - odpowiedziałem jej. Dziewczyna uśmiechnęła się łagodnie. Miała brązowe włosy, szare oczy i urzekający wyraz twarzy.
- Tak! Cieszę się, że ty też. W gimnazjum lubiłam z tobą przebywać!
Była naprawdę entuzjastyczna. Skinąłem jej głową, bo nie wiedziałem co odpowiedzieć. Wtedy Yumi spojrzała na coś i westchnęła.
- Coś się stało? - zdziwiłem się, bo naprawdę rzadko tak się zachowywała.
- Nie, nic takiego.. tylko spójrz na niego - wskazała palcem na jakiegoś chłopaka - to nasz senpai z drugiej klasy. Musisz przyznać, że jest przystojny. Podejrzewam, że cała płeć żeńska, chociaż męska pewnie też się nim zachwyca. Dobrze wygląda, jest silny....
Przyjrzałem się brunetowi. Faktycznie miał coś w sobie. Był wysoki, dobrze zbudowany i miał hipnotyzująco zielone oczy. Jego arogancka postawa i uśmiech odpychała, a zarazem przyciągała ludzi. Przyznałem jej rację, a ona ciągnęła swój monolog dalej.
-...jednak krążą o nim pewne zaskakujące plotki. Podobno w poprzednim roku szkolnym często wdawał się w bójki, groziło mu wydalenie ze szkoły i... -zaczęła szeptać- ..przyłapano go na seksie z nauczycielem. Wyobrażasz to sobie?!
Moja ciekawość się rozbudziła i zacząłem się zastanawiać, co mógł ukrywać ten chłopak. Byłoby idealnie, gdybym się tego dowiedział.
- Mimo wszystko nadal zazdroszczę mu budowy ciała.. - westchnąłem i wyciągnąłem swoje chude ręce przed siebie. Naprawdę chciałbym wyglądać inaczej, niż teraz. Yumi szturchnęła mnie w biodro i zawołała wesoło.
- Nie martw się Icchi! Sam jesteś jednym z najlepiej wyglądających pierwszorocznych chłopaków. Sporo dziewczyn się tobie przygląda.
Pokazała mi grupkę wpatrujących się w nas licealistek. Delikatnie się zarumieniłem i uśmiechnąłem do nich, jednak w odpowiedzi otrzymałem tylko głośne "kyaa". Powiedziałem do koleżanki wymijająco:
- Lepiej pospieszmy się na ceremonię rozpoczęcia.
Poszliśmy do głównej hali. Po drodze spotkaliśmy kilka znanych nam osób i zamieniliśmy z nimi parę słów. Na uroczystości dyrektor powitał wszystkich uczniów i najlepsi studenci z każdego roku wygłosili swoje przemowy. Później udałem się do mojej klasy 1-b na spotkanie z wychowawcą. Nie było go jeszcze w sali, a w ławkach siedziało już kilku uczniów. Rozmawiali ze sobą wesoło, pewnie zdążyli już się zapoznać, albo znają się dłużej. Zająłem swoje lubione miejsce- ostatnią ławkę w środkowym rzędzie i zacząłem bawić się telefonem. wtedy ktoś wszedł do klasy i doszły do mnie szepty:
- Co to za dziewczyna?
- Nie znasz? To Aiko z 1-c.
- Niezłą jest... ciekawe czy ma chłopaka?
Przede mną pojawiły się chude uda w zakolanówkach od mundurka i czarne końcówki długich włosów. Od razu wiedziałem, o kim mówią. Uniosłem głowę i dałem dziewczynie buziaka w policzek.
- Long time no see, Aika.
- Dziś po południu mamy podwójną randkę z moją nową koleżanką i jej chłopakiem. - odpowiedziała mi władczo na powitanie. Znamy się od dzieciństwa i zawsze taka była, nigdy nie owijała w bawełnę. Poznałem już jej wszystkie strony i chyba już się do nich przyzwyczaiłem. Nie wydaje mi się, żebym ją kochał. Po prostu pół roku temu zaproponowała mi coś więcej, a ja się zgodziłem ze względu na naszą długotrwałą przyjaźń. Po prostu nie chciałem jej stracić. Jest jedyną osobą z poza mojej rodziny, która zna mój sekret i nie użala się nade mną. Zwróciłem się do niej:
- Przyjść do ciebie do domu czy czekać na stacji?
- Na stacji. I ubierz tą ładną koszulę ode mnie. - Uśmiechnęła się seksownie i wyszła pewnym krokiem z sali. Chwilę później przyszedł nauczyciel i zapoznał się z nami. Po lekcjach szybko wyszedłem ze szkoły i pogrążyłem się w myślach. Przypomniałem sobie o mojej porannej rozmowie z Yumi. Zaciekawił mnie ten zielonooki nieznajomy. Wyobraziłem sobie jego zabójczy uśmiech i zacząłem się zastanawiać, czy naprawdę mógł mieć romans z nauczycielem (oj niegrzeczny xd). Nagle usłyszałem stłumione głosy, które zbliżały się do mnie. Odwróciłem wzrok, a przede mną stała paczka delikwentów z papierosami w ustach. Mieli na sobie takie same mundurki jak ja. Jeden z nich był łysy, a jeszcze inny miał postawione do przodu włosy. Byli całkiem dobrze umięśnieni, więc nie miałem co stawiać oporu. Wiedziałem, że zbliżają się kłopoty.
- Hej chłopczyku! Odpowiadaj jak cię wołamy!
Zanim zdążyłem cokolwiek powiedzieć, przyparli mnie do ściany w głębi alejki i zaczęli mnie bić. Serce zaczęło mi co raz bardziej łomotać, ale nie ze strachu czy smutku, że coś może mi się stać. I tak nie miałem dużo do stracenia.
- Co maluchu, nie boisz się?! - wykrzykiwał do mnie najwyższy i najlepiej zbudowany członek grupy.
- A czego miałbym się bać? Tego, że mnie pobijecie, że zabierzecie mi telefon czy portfel? I tak moja psychika na tym nie ucierpi- prychnąłem z wściekłością, chociaż z każdym kolejnym słowem zacząłem ściszać głos.
On podszedł tylko do mnie z wkurwioną miną i jeszcze bardziej wbił mnie w ścianę. Tamci jedynie stali i przyglądali się jak jego pięść przybliża się do mojego brzucha. Wygiąłem się w łuk czując, że jeśli tego nie zrobię to uszkodzę sobie kręgosłup. Zbliżył się do mojego ucha i chuchnął mi ciepłym powietrzem, aż cały zadrżałem. Wtedy odsunął się i zaczął nonszalancko rejestrować mnie wzrokiem.
- W sumie zastanawiam się, jak takie chuchro może nam się jeszcze przeciwstawiać - powiedział szyderczo - to cholernie mnie irytuje, gówniarzu. - Plunął mi w twarz, chociaż jego była jakieś 5 metrów ode mnie.
- Weź skończ, bo jebie ci z mordy. - odparłem jakby od niechcenia. Wtedy reszta jego gangu rzuciła się na mnie z pięściami i zaczęła wyzywać od arogantów i paniuś, które potrafią tylko kręcić dupą. Nie mam pojęcia, skąd znają słowo arogancki, ale gratuluję im słownictwa. Każdy z nich zadawał po kolei cios jak nie w twarz, to w korpus. Nie miałem ochoty dawać tym śmieciom satysfakcji. Może i wyglądam niewinnie i się tak zachowuję wśród ludzi, ale tak naprawdę nikt z nich nic dla mnie nie znaczy. Potrafią tylko powierzać mi swoje problemy, równocześnie odciążając swoje słabe emocjonalnie mózgi. Miałem zamiar kontynuować swoje rozważania, ale w pewnej chwili wysoki kazał im przestać. Strasznie się zdziwiłem. Czyżby ta bestia miała uczucia? Wątpię... i wcale się nie pomyliłem.
- Spójrzcie tylko na niego, przecież to idiota - zaczął mówić do swoich kompanów - to go tylko śmieszy. Ale skoro bicie i wzywanie nie rujnuje jego psychiki, to może coś innego da się wymyślić żeby błagał na kolanach o litość. Wtedy spojrzał na gościa z niemiłosiernie długą czupryną, która chyba już od miesięcy nie była czesana, może czasem stawiana na smalec albo inne świństwo (kurz też mógłby być xd). Potem zerknęli razem na mnie a potem porozumiewawczo na siebie. Czułem, że coś wymyślili ale za cholerę nie mogłem odgadnąć, co kryje się w tych głowach. Nagle pan Czupryna krzyknął do mnie:
- W sumie wyglądasz jak dziewczyna i prawdopodobnie nadal jesteś prawiczkiem, bo przecież taki chłoptaś z dobrego domu się z tym nie śpieszy, co nie?
- A gówno cię to powinno obchodzić! - wydarłem się,
Podeszli do mnie wszyscy razem, oderwali od ściany w zaułku i otoczyli ze wszystkich stron. Dwóch z nich pochwyciło moje ręce i skręcili je z tyłu mojego ciała, aż syknąłem z bólu. Pozostała dwójka podeszła z przodu.
- Tak ogólnie to nie pieprzę się z kolesiami ale dziś chyba zrobię wyjątek. - wyszczerzył się wyższy.
- No masz rację kolego. - zaczął się szyderczo śmiać czupryniasty..
Właśnie zacząłem składać sobie wszystko w całość i gdy mój powolny mózg to zakodował, coś pojawiło się w mojej głowie. Taki jakby wielki czerwony znak JA PIERDOLE JUŻ PO MNIE. Szamotałem się, lecz tamci nadal trzymali mi ręce. Za to te dwie bestie zaczynały już swoje sprośne myśli realizować. Czupryniasty wdarł się z językiem do moich ust i wpychając swoje włosy do nosa zablokował mi przepływ powietrza. Próbowałem go ugryźć, ale nie dałem rady, gdyż ten muskał mi podniebienie i bawił się moim językiem. W tym czasie łysol (wysoki) Wyciągnął scyzoryk i zaczął wycinać otwory w bluzce. Gdy już skończył dzieło, przyłożył język do moich sutków drażniąc je i pieszcząc. Z moich ust wydostał się jęk i sapnięcie, ponieważ był to mój najsłabszy punkt, który zawsze przyprawiał mnie o ciarki na całym ciele i ekstazy podniecenia. Równocześnie oderwali się ode mnie, zmieniając role. Ledwo łapałem oddech, a w międzyczasie jeszcze błagałem by przestali. Wszystko bym przeżył, no ale na myśl o zostaniu zgwałconym przez jakichś kulturystów robiło mi się niedobrze. W odpowiedzi tylko zdarli moją koszulkę i rozwalili zamek od spodni. Zostałem w samych bokserkach, a moje ciało od razu zaczęło być pokrywane malinkami, które wyglądały jak czerwone wulkany. Kilka z nich było tak głębokich, że sączyła się z nich krew połączona z śliną oprawców. Wtedy delikwenci z tyłu poluzowali moje ręce i odwrócili mnie w ich stronę. Dopiero po chwili zauważyłem, że mają opuszczone spodnie, a ich męskości stoją na baczność. Szybkim ruchem jeden z nich włożył mi ją do buzi i kazał poruszać głową. Nie miałem wyboru i robiłem to, do czego mnie zmusili. Nie wiedziałem, że ktoś jest na tyle bezduszny, by podniecać się w tak bestialski sposób. Czułem, jak jego penis nabrzmiewa w moich ustach i kiedy już miał dojść poczułem, że z tyłu nic mnie nie trzyma, a dwójka stojących przede mną mięśniaków wygląda na przerażonych. Nagle czyjaś ręka odciągnęła mnie do tyłu tak, że wylądowałem na ziemi. Sprawca miał na sobie bluzę oraz kaptur na głowie, więc nie widziałem jego twarzy. Zaczął nokautować moich prześladowców i krzyczał:
- Wy pieprzeni zboczeńcy! Jak można kurwa robić takie rzeczy?!
Leżałem za nim cały obolały i przyglądałem się temu zdarzeniu przerażony. Czułem, jakby serce miało mi zaraz wyskoczyć z klatki piersiowej. Chłopak odwrócił się do mnie. Nie wiedziałem co się może stać. Czy będzie on moim wybawcą, czy jeszcze gorszym przekleństwem?
